Antik çağlardan beri Hindistan cevizi lifinden, iplik imalatında faydalanıldığı kabul ediliyor. Hindistan cevizi liflerinden yapılan halılar çok pahalı olduğundan lüks tüketim ürünü olarak sınıflandırılıyor. Ham haldeki Hindistan cevizinin ana lifleri, çok daha ince olan ikincil liflerle birleşik halde bulunuyor, ana liflerin ayrılması işleminde kendisinden verim alınmayan ikincil liflerin uzun süre çöpe atıldığı biliniyor. 20. yüzyıl başlarından itibaren tarım alanında kendisinden yararlanabileceği keşfedilen Hindistan cevizinin yan lifleri belli bir işleme tabi tutularak Cocopeat (kokopit) ismi verilen toprak katkı ürünü elde ediliyor. Hindistan cevizi turbası ya da Hindistan cevizi torfu biçiminde de adlandırılan Cocopeat’den bitki literatürü tarihi kapsamında ilk söz eden kişi Sri Lanka Toprak Bilimi Derneği’nin (SSSSL) başkanı Dr. Joachim olarak kaydediliyor. 1929 senesinde Hindistan cevizi tozunun yüksek su emilimiyle drenaja katkısı ve toprağın düzenlenmesine dair faydalarını ortaya koyan Dr. Joachim, kendisinden tam yirmi yıl sonra 1949’da ‘’Hindistan cevizi lifi tozunun gübre değeri ve ayrışabilirliği’’ (‘’The manurial value and decomposability of coconut fiber dust.) makalesiyle Cocopeat hakkında detaylı bir panorama çizen ED Hume’a ilham kaynağı oluyor. Aynı zamanda ‘’Cocopeat’’ kavramını da botanik bilimine hediye eden ED Hume’un Porto Riko’nun Mayaguez şehrinde yer alan Tropikal Tarım İstasyonu’nda (O dönemde Federal Deney İstasyonu olarak adlandırılıyormuş) tohum çimlenmesi ve bitki köklenmesi gibi farklı bahçecilik uygulamalarında Cocopeat’i kullanarak deney yapan ve gözlemleyen ilk kişi olarak değerlendiriliyor. Cocopeat üzerine gerçekleştirilen bilimsel deneyler Hollanda ve Avusturya’da hız kazanırken, ürünün tarım alanındaki katkıları anlaşıldıktan sonra 1990’larda bilhassa Hindistan ve Sri Lanka başta olmakla birlikte endüstriyel Cocopeat imalatının başladığı biliniyor. Günümüzde özellikle bahçe uygulamalarında sıkça yararlanılan Cocopeat’in talep eğrisi git gide yükseliyor. Güney Kore, Çin, Avustralya, Hollanda, Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Almanya, Rusya, İspanya, Fransa, Kenya ve Birleşik Arap Emirlikleri, yüklü miktarda Cocopeat ithalatı yapan ülkeler sınıfında yer alıyor. Cocopeat’in dünya üzerinde en çok üretildiği ülke olan Hindistan’da ise söz konusu ürün, tarım alanında pek rağbet görmüyor. Bu durumun ana sebebi olarak bölge halkının Cocopeat’in sağladığı randıman hakkında farkındalık seviyesinin az olması gösteriliyor.
Cocopeat nasıl imal edilir?
Genellikle hidroponik (susuz tarım) ziraat uygulamalarında faydalanılan Cocopeat, yetiştirilen bitkinin, sağlıklı bir gelişim sağlaması adına uygun ambiyansın yaratılmasına olanak sağlıyor. Drenaj hususunda da becerikli olan Cocopeat, sulama ve gübre anlamında da tasarrufa imkân veriyor. Cocopeat üretiminin aşamaları şu şekilde sıralanabiliyor;
İlk etapta Cocopeat’in hammaddesi olan Hindistan cevizinin kabukları soyuluyor.
Daha sonrasında ayrıştırılmaya tabi tutulan Hindistan cevizi kabukları su içerisine bırakılıp bekletilerek şişmeleri sağlanıyor.
Kuru hale gelen Hindistan cevizi kabukları, makine yardımıyla ufaltılıyor ve Cocopeat’in içeriğini zenginleştirecek mineraller ekleniyor.
Büyük halde kalan kabukların fark edilmesi adına eleme işlemi yapılan kabuklar, akabinde bir tur daha küçültme uygulamasına tabi tutuluyor.
Finalde, bir harç kıvamında bulunan Cocopeat, sıkıştırılarak talep edilen ölçüde kullanıma hazır blok haline getiriliyor.
Cocopeat Hakkında Önemli Bilgiler
Ortalama bir Cocopeat bloğu kendisinin yaklaşık 10 katı büyüklüğünde suyu hapsetme özelliğine sahip. Bu sayede bitki yetiştiriciliğinde drenaj bakımından büyük yarar sağlıyor.
Cocopaetler bir ila üç yıl süre ile kullanılabiliyorlar.
Cocopeat’in fiziksel ve biyokimyasal özellikleri onu bakteri ve mantar oluşumuna karşı dirençli hale getiriyor.
Tutarlı ve tekdüze bir dokuya sahip ve işlenmesi kolay olan Cocopeat, sıradan saksı toprağının aksine çamur oluşturmuyor.
5 kilogramlık bir hindistan cevizi torfu blok elde etmek için yaklaşık 30-40 adet Hindistan cevizinin kabuğu gerekiyor.